لنز طبی نرم سیلیکون هایدرو ژل جدید

چرا باید از لنزهای نرم تماسی سیلیکون هایدروژل استفاده کرد؟

ماده سازنده لنزهای قدیمی هایدروژل است، که اکثرا در ویال های شیشه ای (مانند شیشه پنی سیلین) بسته بندی  می شوند‏. هایدروژل از دو کلمه هیدرو (آب) و ژل (که عموما یک نوع پلیمر پلاستیکی می باشد) تشکیل شده است. این ماده اصولا از نوع زیستی بوده و با بافت  سلول های چشم (قرنیه) تطابق داشته و خاصیت سمی که بدن علیه آن واکنش نشان دهد، ندارد.

اشک چشم انسان از آب‏، چربی، ‏پروتئین و موکوس تشکیل یافته است. در 5 دقیقه اول استفاده از هر نوع لنز نرم تماسی‏، چربی و پروتئین موجود در اشک به صورت رسوب روی لنزها ته نشین می گردد و هر چقدر مدت زمان استفاده از آنها افزایش پیدا کند به همان نسبت میزان رسوبات افزایش پیدا کرده و محیط لنز را برای رشد انواع  میکرو ارگانیزم های مضر فراهم می سازد. این مساله در طی زمان باعث  ایجاد حالت های آلرژیک نسبت به لنز‏، خراش قرنیه، زخم روی ملتحمه، عدم احساس راحتی با لنز (به خصوص در زمان پلک زدن) و مشکلات مشابه می گردد. بنابراین با تعویض مکرر لنزها، این آلودگی ها نیز به همراه آنها دور انداخته می شوند. در حال حاضر در کشورهای پیشرفته از لنزهای یک روزه استفاده می گردد بدین صورت که  بیمار، صبح هنگام لنز را در چشم گذاشته و  در هنگام شب (در زمان خواب) آنها را از چشم در آورده و دور می اندازد. اما متاسفانه در کشور ما، این لنزها بعلت گران بودن، در اولویت مصرف     نیستند. اما روش دیگری برای استفاده وجود دارد. در این روش لنزهای ماهانه موجود در بازار را  می توان به مدت 2 تا 3 ماه مصرف کرد، که این مساله به روش نگهداری بیمار و شرایطی که از لنزها استفاده  می نماید ارتباط پیدا می کند. ( این امر صرفا به دلیل اقتصادی می باشد)

مساله دیگر نیاز قرنیه به اکسیژن است. قرنیه قسمت عمده اکسیژن مورد نیاز خود برای سوخت و ساز سلولی را مستقیما از هوا تامین    می کند. وقتی فردی از لنز تماسی استفاده می کند روی سطح قرنیه مسدود گشته و نقل و انتقال اکسیژن هوا با مشکل روبرو می گردد. کمبود اکسیژن باعث قرمزی قسمت سفید چشم (صلبیه)، عدم راحتی و از دست رفتن امکان استفاده طولانی مدت از لنز می گردد. در لنزهای هایدروژل برای ایجاد راهی در جهت سهولت تبادل اکسیژن دو روش را می توان به کار بست. اول افزایش میزان آب لنز است. اکسیژن در مولکول های آب موجود در اشک حل گشته و از سطح لنز با گردش اشکی به پشت لنز رفته و به قرنیه انتقال می یابد. در واقع  آب موجود در لنز به میزان جذب  اشک توسط بافت اسفنجی لنز مربوط می باشد و این میزان در لنزهای مختلف، متفاوت است. در روش دوم باید ضخامت لنز را کاهش داد تا تبادل اکسیژن راحت تر انجام پذیرد. در هر دو روش  چه با افزایش میزان آب و چه با کاهش ضخامت، لنز نرم  قوام و استحکام مورد نیاز خود را از دست داده و نه تنها کاربرد مناسبی نخواهد داشت، بلکه سریع تر نیز پاره        می شود. این در حالی است که کل میزان عبور اکسیژن در لنزهای هایدروژل حداقل 5 واحد و در بهترین حالت آنها حداکثر 25 واحد     می باشد.(عموما از این لنزها بین 5 تا 8 ساعت در روز می توان استفاده نمود)

در سال های اخیر پژوهشگران علم شیمی توانسته اند نوعی ماده جدید برای لنزهای تماسی بسازند که در این روش سیلیکون را با ماده هایدروژل ترکیب نموده و ماده سیلیکون هایدروژل را تولید نمایند. سیلیکون توانایی بالایی در ترکیب با اکسیژن و تبادل آن دارد و اصولا بالای 60 واحد اکسیژن را منتقل می کند. مشکل اصلی در تولید لنزهای سیلیکون هایدرژل آب گریز بودن آنهاست که  این لنزها را در جذب اشک چشم دچار مشکل می کند. با استفاده از لایه های آب دوست در سطح لنز و یا ماده های خاصی در خود لنز این مشکل نیز رفع گردید. این لنزها در دو مدل دو هفته ای و یک ماهه به بازار عرضه شده که عموما دارای امکان استفاده شبانه روزی در این مدت زمان هستند. در غیر این صورت از مدل دو هفته ای به مدت دو ماه و از مدل ماهانه به مدت سه تا چهار ماه مصرف روزانه می توان استفاده نمود که اصطلاحا در ایران به آنها لنز فصلی گفته می شود. این لنزها عموما بالای 100 واحد اکسیژن از خود عبور می دهند و به همین دلیل ساعات بیشتری در روز می توان از آنها استفاده نمود (بین 12 تا 18 ساعت در روز).

بیش از 50 درصد  مصرف کنندگان لنز بعد از استفاده طولانی مدت از آنها دچار خشکی چشم می شوند. لایه اشکی چشم در استفاده از لنز به دو قسمت، در زیر و سطح لنز تقسیم می گردد. لایه اشکی قسمت سطحی لنز که در مجاورت هوا قرار دارد خاصیت چسبندگی کمتری داشته و رطوبت موجود در آن سریع تر تبخیر می گردد و گهگاه به دلیل اصطکاکی که سطح لنز با پلک در هنگام پلک زدن ایجاد          می نماید از راحتی آن می کاهد. بنابراین لنزهایی که میزان آب کمتری دارند و به خصوص لنزهایی که میزان رطوبت کمتری در ماه از دست می دهند (دهیدراتاسیون کمتر) از میزان این مشکل کاسته و به بهبود استفاده از لنز نرم تماسی می افزایند. سیلیکون هایدروژل ها اکثرا میزان آب کمی دارند. (زیر 50 درصد آب دارند) و میزان آب موجود در آنها صرفا جهت راحتی بیشتر آنها است.

این لنزها کمی گران تر هستند ولی مزایای استفاده از آنها بسیار است. در معرفی این لنزها به مصرف کنندگان کوشا باشید.

به یاد داشته باشید که انتخاب حق مصرف کننده است.

 مرکز مشاوره رایگان : 22875700 - 09355617795دریافت

لنز طبی فصلی نرم تماسی و مدت زمان مصرف آنها

آیا می توان از لنزها  بیش از زمان تعیین شده آنها استفاده کرد؟

لنزها در همان دقایق اولیه استفاده ، مواد چربی و پروتئینی اشک چشم را دریافت کرده و به صورت رسوب روی خود نگه می دارند. با استفاده بیشتر از لنزها مقدار این مواد هم افزایش می یابد. پس هر چه مدت زمان بیشتری از لنز استفاده کنید میزان مواد رسوبی روی آنها نیز افزایش پیدا می کند.

از طرف دیگر با ماندن این مواد رسوبی به روی لنز و به خصوص تغییر ماهیت  آنها (به خصوص رسوب های پروتئینی)،  این محصول تبدیل به محیط کشت آماده ای برای رشد و نمو میکروارگانیسم های مضر می گردد. حضور این عوامل میکروبی باعث عدم راحتی استفاده از لنز‏، عدم حصول یک دید مناسب و در نهایت آلودگی های خطرناک به خصوص در دراز مدت خواهد گردید.

برای جلوگیری از مشکلات فوق انجام امور زیر از سوی مصرف کننده بسیار موثر می باشد :

* تعویص مکرر لنزها ( به خصوص در زمان تعیین شده)

* شستشو و ماساژ دادن روزانه به وسیله محلول های شستشودهنده و ضد عفونی کننده تائید شده و استفاده مناسب از آنها

* عدم استفاده از لنز در محیط های آلوده ( پر گرد و خاک / آلوده به مواد شیمیایی معلق در هوا )

* شستشو با سرم فیزیولوژی هیچ گونه خاصیت ضدعفونی کنندگی نخواهد داشت

در صورتی که بیمار چند روز از لنزهایش در ماه  استفاده می کند تعویض محلول شستشوی داخل جا لنزی هر 3 روز در میان اجباری می باشد زیرا محلول مانده در جالنزی خاصیت ضدعفونی کنندگی خود را از دست می دهد.

 

آیا غذای مانده در یخچال به مدت چند هفته را میل می کنید؟

این همان پاسخی است که مصرف کننده لنز برای مصرف محصول چند ماه مانده باید به خود بگوید.

 

لنز یک محصول طبی است که در تماس مستقیم با قرنیه چشم است و در صورتی که کلیه مسائل بهداشتی مربوط به آن رعایت گردد بهترین وسیله برای تصحیح عیوب انکساری و زیبایی خواهد بود و در غیر این صورت خطرناک ترین وسیله برای چشمان گران بهای شماست.

اگر می توانید لنزها را در مدت زمان تعیین شده خود مصرف کنید و اگر به هر نحو (به خصوص مسائل اقتصادی) نمی توانید لنزهای خود را سریعا تعویض نمائید از لنزهای 1 روزه بیش از 3 روز و از لنزهای 2 هفته ای بیش از 6 هفته و از لنزهای ماهانه بیش از 3 ماه و از لنزهای سالانه بیش از یک سال استفاده نکنید.

استفاده  بیش از مدت زمان تعیین شده کارخانه سازنده از لنزها باعث افزایش خطرات عفونی و موارد جبران ناپذیر برای مصرف کننده خواهد گردید.

مصرف کنندگان بهتر است قبل از هرگونه خرید این محصولات، مطالعات و تحقیقات کافی در مورد لنز دریافتی خود را به خصوص از اینترنت و سایت رسمی شرکت های تولید کننده کسب نمایند.

 

اطلاعات یعنی قدرت - آگاهی بیشتر یعنی مصرف بهینه و سالم                             

مرکز مشاوره رایگان : 22875700 - 09355617795

دریافت

لنز رنگی و انتخاب مناسب آنها و مسائل مربوط به آنها

لنزهای رنگی

تمایل افراد به مصرف لنزهای رنگی و ایجاد تغییر در ظاهر خود یکی از عادت های جدید و امروزی است. به صورتی که خیلی از افراد تمایل به داشتن انواع رنگ های لنز دارند و آنها را در موارد و مکان های متفاوت به کار می برند. انتخاب رنگ لنز از دغدغه های این افراد است. همینطور مبحث کیفی آنها نیز از سوی دیگر باید مد نظر این مصرف کنندگان قرار گیرد.

خیلی از افرادی که از عدسی های تماسی رنگی استفاده می کنند، دارای عیوب انکساری هستند  که این لنزها ضمن پوشش دهی نمره چشم آنها باعث تعویض رنگشان نیز می گردد. برای این افراد که ساعات و روزهای بیشتری از لنز استفاده می کنند، مبحث کیفی لنزها اولویت بیشتری خواهد داشت.

تمام لنزهای رنگی از ماده ای به نام هایدروژل تهیه می شوند. این ماده ترکیبی از نوعی پلیمر پلاستیکی و آب      است. به میزان جذب رطوبت این لنزها درصد آب اطلاق می گردد که در لنزهای مختلف متفاوت بوده و بین 38 تا 65 درصد آب را به خود جذب می نمایند. این میزان جذب آب در لنزها باعث راحتی استفاده از آنها خواهد گردید. در نقطه مقابل لنزهایی که درصد جذب آب بالا دارند، در صورتی که تبخیر ماهانه زیادی داشته باشند باعث ایجاد حالات خشکی چشم در مصرف کنندگان می گردند. کلا به لنزهایی که کمتر 50 درصد آب جذب می کنند لنز کم آب و به لنزهایی که بیش از 50 درصد آب جذب می کنند لنز پر آب گفته می شود. پلیمر سازنده این لنزها هم متفاوت بوده و هر فردی شاید با نوع به خصوصی از لنز احساس راحتی نماید.

این لنزها در انواع یک روزه‏، یک ماهه، سه ماهه . یک ساله هستند که عملا نوع یک ساله آنها از رده تولید خارج گردیده و موارد موجود قبلی هم بین 6 تا 9 ماه بیشتر کارایی نداشته اند.

مساله دیگر انتخاب رنگ لنز است. این لنزها به دو مدل کلی تقسیم می شوند:

*لنزهایی که کلا رنگ چشم را عوض نموده و رنگ اصلی خود را نشان خواهند داد.

*لنزهایی که با رنگ اصلی چشم ترکیب و با آن هماهنگ می شوند و ضمن نمایش رنگ اصلی، رگه هایی از رنگ خود را به صورت طبیعی نشان می دهند.

در مبحث انتخاب رنگ باید به رنگ اصلی عنبیه چشم دقت کرد. اکثر ایرانی ها چشمانی قهوه ای رنگ دارند که میزان روشنی و تیرگی آنها متفاوت است. هر چقدر رنگ چشم افراد قهوه ای تر باشد لنزها به روی آنها کم رنگ تر می شوند و هر چه این میزان روشن تر باشد لنزها بیشتر جلوه می نمایند. در افرادی که چشمان روشن و یا قهوه ای  پررنگ  دارند باید از رنگ های تیره تر برای تغییر رنگ چشم استفاده نمود.

مساله دیگر ایجاد هماهنگی و طبیعی بودن رنگ لنزها است که این مساله به رنگ بندی و طرز چاپ رنگ ها به روی لنز می باشد (اصطلاحا پیکسل بندی لنز که با نگاه کردن به آنها درون بسته بندی می توان به این مساله پی برد) هر چه میزان پیکسل ها (دانه ها) بیشتر و نزدیک به هم باشد این لنزها از کیفیت رنگی بالاتری برخوردارند و هر چه این پیکسل ها با فاصله بیشتری باشند کیفیت رنگی آنها ضعیف تر می باشد. البته این امر به چشم مصرف کننده بستگی دارد  و این  کیفیت رنگ بندی افراد را با شرایط مختلف رو به رو خواهد کرد.

لنزهای رنگی در چشم یک حرکت نرمال خواهند داشت و به دلیل حضور رنگ حول قسمت دید،‏ در هر بار پلک زدن هاله رنگی آنرا کمتر از یک ثانیه رویت خواهید کرد.

انتخاب رنگ لنز به عواملی از جمله رنگ پوست‏، رنگ  و فرم مو، حالت  و رنگ چشم و حتی نوع و رنگ لباسی که می پوشید ارتباط  پیدا می کند

انتخاب رنگ لنز مناسب، کیفیت این لنز، مرکزی که آنرا تهیه می کنید و برندی که آنرا می خرید از عوامل موثر تهیه یک لنز رنگی ایده آل برای شما محسوب می گردد

 مرکز مشاوره رایگان : 22875700 - 09355617795

دریافت

مشکلات لنزهای نرم تماسی و راه حل های آن

احساس جسم خارجی ( که گهگاه با خارش نیز همراه است):

 تمام افرادی که در ابتدا از لنز استفاده می کنند تا مدت اندکی این احساس را دارند  اما اگراین احساس ادامه پیدا کرد، ناشی از یکی از عوامل زیر       است :

* نادرست گذاشتن لنز در چشم (اصطلاحا بر عکس گذاشتن لنز)

* تعویض نوع برند لنز مصرفی

* چسبیدن یک جسم یا عامل خارجی روی لنز که گهگاه با شستشو با محلول ضدعفونی کننده، و ماساژ دادن رفع می گردد اما مواد شیمیایی مانند عطر و اسپری به هیچ عنوان از سطح لنز جدا نگردیده و باید حتما لنز را تعویض کرد.

* احساس حضور شن ریزه یا گهگاهی احساس کردن لنز در چشم به خصوص در زمان پلک زدن که ناشی از بیماری خشکی چشم  است و این احساس می تواند کم یا بسیار شدید باشد، محیطی که در آن از لنز استفاده می شود، استفاده از قطره های مرطوب و لزج کننده در هنگام مصرف لنز یا تعویض نوع لنزی که استفاده می شود می تواند راه حل این معضل باشد. به خصوص میزان آب و میزان دهیدراتاسیون لنز (از دست دادن آب در ماه) از پارامترهای مهم در انتخاب لنز نرم تماسی برای مصرف کنندگان این محصول است. در موارد حادتر باید به معاینه کننده خود مراجعه کنید،  شاید شما دارای حالت های پیشرفته خشکی چشم یا حساسیت (آلرژی) بوده و مصرف لنز برای شما مشکل آفرین باشد.

قرمزی چشم:

اگر این قرمزی در ناحیه سفیدی چشم و در ساعات پایانی روز باشد، ناشی از خستگی چشم و عدم انتقال اکسیژن کافی از هوا به قرنیه  است. با در آوردن لنز و استراحت چند ساعته این مشکل حل می گردد. در موارد حادتر تا چند روز از لنز استفاده نکنید.

سوزش چشم :

* اگر این سوزش با التهاب و قرمزی باشد در مرحله اول باید این مشکل را در محلول شستشوی مورد استفاده جستجو نمود. تاریخ مصرف آنرا کنترل کنید. شاید نوع محلول مصرفی شما با لنزتان تطابق ندارد. این مشکل اکثرا با تعویض محلول شستشو حل می گردد. از محلول های متفرقه و تقلبی استفاده نکنید.

* حساسیت نسبت به ماده سازنده لنز که در موارد بسیار کم اتفاق می افتد. این مشکل هم با تعویض نوع برند مورد استفاده لنز شما رفع می گردد.

*گاهی چسبیدن عوامل خارجی به روی لنز هم باعث این مساله می گردد که در اغلب موارد با شستشوی لنز این مشکل حل می شود.

احساس لبه های لنز: این مشکل ناشی از عدم معاینه دقیق شما(کراتومتری چشم) و یا انتخاب نوع لنز مصرف کننده است.

چسبیدن لنز به قرنیه و عدم حرکت طبیعی آن که  به معاینه و نوع لنز مصرفی بر می گردد.

احساس جسم خارجی در زیر پلک و در زمان پلک زدن که ناشی از بیماری  GPC(تورم ملتحمه پلک) است که در این موارد چند هفته نباید از لنز استفاده کرد و زیر نظر معاینه کننده باید از قطره های چشمی و آنتی بیوتیک استفاده کرد.

نازک شدن قرنیه  که به صورت نادر در اثر استفاده از لنز ایجاد می گردد و برای مداوای آن باید برای مدتی استفاده از لنز را کنار بگذارید.

بیرون افتادن لنز از چشم : این مشکل ناشی از عدم معاینه دقیق (کراتومتری چشم) و یا انتخاب نوع لنز مصرف کننده است.

قرار دادن و برداشتن لنز : که به جنس ماده سازنده ی لنز و روش و مهارت مصرف کننده ارتباط پیدا می کند.

پاره شدن لنز: هیچ لنزی به خودی خود پاره نمی گردد. همیشه به دلیل یک عامل فیزیکی این اتفاق می افتد مثلا ناخن بلند‏، گیر کردن بین در جالنزی ، برخورد نا مناسب با لنز در هنگام گذاشتن و برداشتن یا شستشوی آن.

دید نامطلوب (تار دیدن) یا پخش نور (به خصوص هنگام شب): اگر لنزتان درست با محلول های ضدعفونی کننده، شستشو و ماساژ داده نشود این مشکل رخ خواهد داد. اگر از این مساله مطلمئن هستید، در مرحله بعد باید معاینه دقیق صورت گیرد و نمره چشم و لنز شما بازبینی گردد.

ترس از گذاشتن لنز : که این مشکل در مدت کوتاهی و با چند بار تمرین رفع می گردد.

عفونت های چشمی : در صورت هرگونه درد ،سوزش، التهاب و ناراحتی به صورت ممتد، باید حتما به معاینه کننده خود مراجعه کنید.

(مشکلات فوق می تواند به صورت تلفیقی از موارد فوق نیز باشند)

مرکز مشاوره رایگان 24 ساعته : 22875700
دریافت